Wyprawa na najwyższy szczyt polskich Bieszczad – Tarnicę (1346m n.p.m.) Tym razem podejście rozpoczęliśmy od strony Bukowego Berda przez Krzemień i Przełęcz Goprowców od tego miejsca ruch był już jak w Zakopanem to już nie te Bieszczady z przed 5, 10 lat... ale być i nie być na Tarnicy... :)
TARNICA – na wierzchołku stoi metalowy krzyż, znajduje się także tablica pamiątkowa poświęcona Janowi Pawłowi II. Od niedawna (co nas bardzo zdziwiło) szczyt jest ogrodzony drewnianymi belami i są nawet ławki brakuje już tylko budki z browarem i kiełbaskami :) mamy nadzieje, że nikt nie wpadnie na ten pomysł... co prawda „niedzielni” turyści i tak piją już piwko na szczycie...
Z Tarnicy roztacza się panorama – szczególnie pięknie prezentuje się stąd Połonina Bukowska , Krzemień, Halicz, Rozsypaniec, aż po odległy Kińczyk Bukowski. Na zachodzie wznosi się masyw Wielkiej i Małej Rawki oraz kształtna Połonina Caryńska. Trzeba wejśc na Tarnicę będąc w Bieszczadach ale najlepiej połączyć to z wyprawą na cały dzień z innymi szczytami, gdyż nawet po sezonie jest tutaj tłoczno i nie można odnaleźć górskiej nostalgii i spokoju...
Tekst: Robert Drabczyk
